MahJongg - Historia Gry

Niezależnie od tego, czy gra ta nosi nazwę Ma Jong, Mah Jong, Mah Jongg, Ma Diao, Ma Cheuck, Baak Ling czy też Pung Chow, historia tej gry jest prawie tak samo intrygująca jak i sama gra.

Pojawiało się bardzo wiele teorii wyjaśniających powstanie gry i formowanie sie jej zasad; jedna z nich sugeruje, że w grę tą grano na Arce Noego przez 40 dni i nocy potopu. Wschodni wiatr (East) miał być dominującym wiatrem podczas sztormu i dlatego też jest dominującym symbolem wiatru w MahJongg. Gdybyśmy przyjęli tą teorię, początków gry należało by dopatrywać się ok 2350 lat p.n.e.

Inną ciekawą teorią jest sugestia, że autorem gry był sam Konfucjusz - słynny chiński filozof. Gra powstała by wtedy ok 500 lat p.n.e. Historia 'pojawień' się gry w różnych częściach Chin pokrywa się bowiem z trasą wędrówek nauczającego swych nowych doktryn Konfucjusza. Jest to tym bardziej prawdopodobne, że część znaczeń kamieni pokrywa się z symboliką używaną przez Konfucjusza. Zwykło się także mówić, że Konfucjusz był miłośnikiem ptaków, co również znalazło swoje odniesienie w obrazie Ptaszka Bambusowego na jednym z kamieni do gry.

Terminy używane w grze takie jak "Kong", "Pung", "Chow" zdają się również potwierdzać tą teorię. Nazwy te miały by ewoluować od samego Konfucjusza, który pochodził z rodziny Kong a jego pełne nazwisko brzmiało Kong-Fu-Tze, ożenił się z dziewczyną o imieniu Che, adoptował bliski temu imieniu termin Chee oznaczający "połączenie". Ten ostatni miałby się zmienić w dziś znaną postać "Chow".

Jakkolwiek te ja i inne historie są bardzo interesujące i dodają smaku grze, najbardziej prawdopodobna wydaje się teoria, w której podaje się, że MahJongg powstała jako połączenie kilku już istniejących w Chinach gier. W czasie panowania Dynastii Sung (960-1279 r.) grano w grę o nazwie "Ya Pei", gdzie rekwizytami były drewniane karty o kształcie przypominającym dzisiejsze kamienie do MahJongg'a. Kolejna gra o nazwie "Ma Tiae" (Wiszący Koń) została wynaleziona w czasie panowania Dynastii Ming (1368-1644 r.). Do tej gry używano 40 papierowych kart, podobnych w wyglądzie to drewnianych kart używanych w "Ya Pei", podzielonych na 4 zestawy kart ponumerowanych od 1 do 9; dodatkowo zawierały 4 karty kwiatów - całość była już całkiem podobna do oznaczeń w MahJongg. Zwykło się sądzić, że około roku 1850 w mieście Ningpo dwóch braci stworzyło MahJongg bazując na ostatniej wersji gry "Ma Tiae".

Świat Zachodni zapoznał się z MahJongg dzięki dwóm braciom White, którzy około roku 1900 zaprezentowali tą grę w kilku angielskich klubach w Szanghaju, gdzie szybko zdobyła popularność wśród zagranicznych rezydentów. Import zasad gry i pierwszych do niej zestawów przypisuje się panu Josephowi P. Babcock, który był w Soochow przedstawicielem firmy Standard Oil Company. Uprościł on zasady gry eliminując większość trudnych do zapamietania i różniących sie w wersjach opisów specjalnych 'ułożeń' podczas gry i na ile to było możliwe - wrócił do głównych przepisów gry. Pan Babcock jest również uznawany za tego, który rozpoczął praktykę numerowania kamieni w celu ułatwienia rozpoznania ich wartości przez osoby nie znające chińskiego. We wrześniu 1920 roku zastrzegł sobie prawa do zdefiniowanej przez siebie wersji reguł i po raz pierwszy je wydał.

W 1923 roku USA ogarnęło istne szaleństwo MahJongg. Eksport zestawów do tej gry znajdował sie na 6 pozycji eksportowej jakichkolwiek towarów z Szanghaju! Dochodziło do tego, że krowie kości były wręcz wysyłane z Kansas City i Chicago do Szanghaju aby pokryć zapotrzebowania tamtejszej produkcji. Także wiele firm amerykański rozpoczęło produkcję zestawów do gry, że wystarczy wspomnieć takie jak Parker Brothers, United States Playing Cards czy Milton Bradley.

W tym czasie powstające kluby do gry inne instytucje oraz osoby prowadzące szkoły MahJongg wprowadziły wiele własnych reguł a nawet dodatkowych rekwizytów do gry.

Mimo że od tych czasów popularność tej gry znacznie spadła, w ostatnich latach naszego stulecia da się zauważyć kolejną falę zainteresowania tą grą "of hundred intelligence's". Dodatkowo wspomaga ją wiele gier komputerowych. Niestety, wiele z nich to tylko pasjanse używające kamieni od MahJongg - wielu ludzi dziwi się na początku, że tak naprawde to jest gra dla 4 osób a nie układanka dla jednego uczestnika. To tak jakby uznawać, że talia kart służy tylko i wyłącznie do układania pasjansów....